Podwójne opodatkowanie a praca za granicą

Podwójne opodatkowanie występuje wówczas, gdy podatek dochodowy odprowadzany jest w dwóch krajach – w Polsce oraz za granicą. W wielu sytuacjach Polacy muszą rozliczać się z rodzimą skarbówką nawet wtedy, gdy płacą już podatek w państwie uzyskiwania zarobków. Rozliczanie podatku z Norwegii czy innego kraju wymaga zatem złożenia podatkowego także w Polsce Warto pamiętać, że obowiązek wykazania dochodu nie zależy od źródła przychodów. Znaczenia nie ma również sposób pozyskiwania pieniędzy. Istotna są natomiast zasady umowy międzynarodowej zawartej z krajem, w której podejmowane są czynności zarobkowe.

Unikanie podwójnego opodatkowania

Polska podpisała z wieloma krajami umowy o unikania podwójnego opodatkowania. Obecnie obowiązują dwie zgodne z nimi metody rozliczenia, czyli wyłączenie z progresją oraz odliczenie proporcjonalne. W pierwszej z nich dochody osiągane za granicą nie są opodatkowywane w Polsce, a zwolnienie odbywa się na podstawie umowy z danym państwem. W przypadku osiągania dochodów jedynie za granicą, w Polsce nie trzeba ich zgłaszać do urzędu skarbowego. Metoda odliczenia proporcjonalnego wymaga natomiast poinformowania o zagranicznych dochodach w Polsce, a także złożenia zeznania podatkowego PIT-35 z odpowiednim załącznikiem PIT/ZG.

Podatek dochodowy a praca za granicą

Pracodawca zagraniczny pobiera z wynagrodzenia pracownika zaliczkę na podatek dochodowy, który jest płacony poza Polską. W większości przypadków Polacy nie są traktowani jako rezydenci podatkowi, dlatego nie muszą się rozliczać z wszystkich zarobków. Przed urzędami zagranicznymi rozlicza się jedynie dochody uzyskane za granicą. W Polsce rezydent podatkowy jest natomiast zobowiązany do rozliczania wszystkich zaliczek i wynagrodzeń, a zagraniczne dochody są przeliczane na polską walutę. Podatki nalicza się według polskich progów i stawek podatkowych. Kwota wpłacana do rodzimego urzędu skarbowego jest pomniejszana o kwotę wolną podatku, a także kwotę podatków już wcześniej zapłaconych za granicą. Do szczególnie skomplikowanych należą wspomniane norweskie podatki i rozliczenia, dlatego warto w tym zakresie zasięgnąć pomocy specjalistów Polish Connection. Z doradztwa może skorzystać każda polska firma w Norwegii, a także osoby fizyczne pracujące w tym kraju.

Zmiany w przepisach podatkowych i Konwencja MLI

Do 2019 roku polski rezydent podatkowy pracujący za granicą był zobowiązany do płacenia podatków jedynie w kraju zarobkowym, a także nie musiał składać deklaracji podatkowej w Polsce. Ze względu na zmiany wprowadzone w 2020 roku, w Polsce obowiązuje nowa metoda unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z Konwencją MLI. Jej zasady mają na celu sprawić, aby zyski nie były wyprowadzane do państw charakteryzujących się niskimi podatkami. W praktyce Polski rezydent podatkowy osiągający zagraniczne dochody musi składać rozliczenie podatkowe również w Polsce. Zarobek z zagranicy wymaga podwójnego opłacenia podatku, czyli w kraju jego uzyskania oraz w Polsce zgodnie z polskimi stawkami podatkowymi. Polski rezydent podatkowy to osoba posiadająca w Polsce ośrodek interesów życiowych lub biznesowych, bądź tez przebywająca na jej terytorium powyżej 183 dni w roku podatkowym.

Odliczanie podatku zapłaconego wcześniej za granicą

Kwoty podatku w obcych walutach są przeliczane na złote zgodnie ze średnim kursem walut obcych, ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski. Taka sama zasada przeliczania obejmuje ewentualne koszty uzyskania przychodu, które są ponoszone w walutach obcych. Polskich rezydentów podatkowych dotyczy obowiązek podatkowy od całości zarobków, czyli krajowych i zagranicznych. Jako podstawa prawna funkcjonuje w tym przypadku art. 3 ust. 1 ustawy po podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy braku polskiej rezydencji podatkowej, opodatkowanie dotyczy jedynie dochodów osiąganych na terytorium Polski.